“Nëpër çajtoret e Kosovës solidaritet me Irakun, e duam Sadamin”

Blerim Latifi

“Viti 1990.

Kosova ndodhet nën terrorin shtetëror serb. Qindra shqiptarë vriten e plagosen gjatë demonstratave të dimrit. Autonomia është hequr me dhunë policore. Krejt institucionet janë vënë nën kontrollin e Beogradit. Republikat tjera jugosllave bëjnë sikur nuk ka ndodhur ndonjë gjë e madhe. Edhe bota nuk i merr fort seriozisht lajmet nga Kosova.

Me përjashtim të një rasti: në gusht një delegacion i Senatit Amerikan vjen në Kosovë për të parë gjendjen në Kosovë. Ajo vizitë përjetohet si një dritë shprese për Kosovën e vetmuar përballë agresionit serb. Gjashtë muaj më vonë fillon Lufta e Gjirit Persik midis SHBA’s dhe Irakut të Sadam Hyseinit.

Nëpër çajtoret e Kosovës shpërthen solidariteti me Irakun. Shqiptarët kokëshkretë duan që Sadami ta fitojë luftën. I tmerruar nga ky budallallëk masiv, Ibrahim Rugova e fillon politikën e amerikanizimit të mendjeve e shpirtrave në një shoqëri jugosllavo-anadollake.

Kam menduar se ky lloj budallallëku antiamerikan ka marrë fund përgjithmonë në vitin 1999. Tani nuk jam i sigurtë se kam pasur të drejtë”